Στο πάνελ εκτός από την συγγραφέα, ήταν ο παλαίμαχος διεθνής τερματοφύλακας και νυν προπονητής Δημήτρης Ελευθερόπουλος, η Ελεάνα Γεωργούλη (Ηθοποιός, Δασκάλα Υποκριτικής και Σωματικών πρακτικών), ενώ μουσικά την εκδήλωση έντυσε η μοναδική φωνή της Καίτης Κουλλιά.
Η εκδήλωση άνοιξε με την μαγική φωνή της Καίτης Κουλλιά, ενώ αμέσως μετά τον λόγο πήραν ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος και η Ελεάνα Γεωργούλη, όπου μας παρουσίασαν με έναν μοναδικό, περισσότερο Θεατρικό διάλογο την ιστορία της ηρωίδας του βιβλίου, της Λυδίας. Ανάμεσα στις παύσεις τους εμπλούτιζε την όμορφη βραδιά στον χώρο των εκδόσεων Αρμός η φωνή της Καίτης Κουλλιά, η οποία μας ταξίδευε. Στην τελευταία στροφή της εκδήλωσης τον λόγο πήρε η συγγραφέας, εμφανώς συγκινημένη από την παρουσία δικών της ανθρώπων και πολλών καλών φίλων και μας ταξίδεψε με τον δικό της μοναδικό τρόπο στην ιστορία της χαρίζοντας μας λίγο από αυτόν τον δικό της Άνεμο Ωραίο.
Οι λέξεις δεν είναι μόνο ο τρόπος να γράφουμε και να μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας. Έχουν κι αυτές την δική τους ιστορία, την δική τους διαδρομή. Μια διαδρομή που έχει νόημα να διασχίζεται με ευγνωμοσύνη, γιατί ακόμη και στα πιο σκοτεινά, ακόμη και στα πιο δύσκολα σημεία της, δώρα προσφέρει. Όπως άλλωστε και η ζωή.
Ισορροπία: Η κατάσταση κατά την οποία ένα σώμα υπό την επίδραση ίσων και αντίθετων δυνάμεων που αλληλοεξουδετερώνονται, βρίσκεται σε σταθερή ή στην κανονική του θέση, χωρίς να ταλαντεύεται ή να κλίνει προς την μία ή την άλλη πλευρά. Ποτέ δεν κατάλαβε πώς γίνεται αυτό: το να μην ταλαντεύεται κάποιος. ― Αγαπώ καθετί ζωντανό σ’ αυτόν τον κόσμο. ― Και τους πεθαμένους, δεν τους αγαπάς; Τους νεκρούς, τους άδικα νεκρούς όλου του κόσμου; ― Υπάρχει δίκαιος θάνατος; Ωραίο, είναι αυτό που έρχεται στην ώρα του. Φυσάει. Ωραίος, ωραίος άνεμος!
Η Όλγα Νικολαΐδου γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά της αρέσει να φαντάζεται ότι γεννήθηκε σ’ ένα νησί με φως εκτυφλωτικό. Τον τόπο καταγωγής της μητέρας της. Φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών, όμως ποτέ δεν άσκησε το επάγγελμα της δικηγόρου. Σπούδασε υποκριτική και αυτό το πτυχίο το αξιοποίησε. ανεβαίνοντας στην σκηνή και προσπαθώντας να αναμετρηθεί με το κάθε παρόν που στο θέατρο έμαθε ότι είναι το αληθινό πρόσωπο του χρόνου. Εργάστηκε και συνεχίζει να εργάζεται ως αθλητικογράφος. Διδάσκοντας δημοσιογραφία, την ανακάλυψε εκ νέου, από τις συν αναζητήσεις με τους μαθητές της. Διδάσκοντας ελληνικά στο Σχολείο Μεταναστών. Κατάλαβε τι σημαίνει να μπορούμε οι άνθρωποι να μοιραζόμαστε την καρδιά μας «στο μεγάλο του κόσμου τραπέζι». Το μυθιστόρημα «Άνεμος Ωραίος» είναι το πρώτο της βιβλίο. Αυτήν την διαδρομή της συν γραφής, θα ήθελε να εξομολογηθεί, ότι την «μετράει» με αμέτρητα «ευχαριστώ», απέναντι σε όλους -γνωστούς και άγνωστους- συνοδοιπόρους.