«Όποιος μπαίνει στον αθλητισμό, από μικρό παιδάκι, μαθαίνει ότι η Εθνική Ομάδα αποτελεί την ύψιστη τιμή και την απόλυτη καταξίωση.

Είχα την πολύ μεγάλη τύχη αυτό να το ζήσω όχι μόνο ως αθλητής αλλά και ως προπονητής, αφού τα τελευταία σχεδόν 4 χρόνια μού δόθηκε η δυνατότητα να προσφέρω ταυτόχρονα στο άθλημα που υπηρετώ για μια ζωή και στην πατρίδα μου, από τη θέση του Ομοσπονδιακού. Όμως όλα τα ωραία στη ζωή -και ιδίως τέτοιες εμπειρίες που είναι σπάνιες, γι’ αυτό και μένουν ανεξίτηλες- κάποτε φτάνουν στο τέλος.

Σε αυτά τα 4 χρόνια, όλοι μαζί καταφέραμε να κάνουμε μεγάλα βήματα προόδου για το ελληνικό βόλεϊ. Δουλέψαμε με προσήλωση στο στόχο αλλά και με ταπεινότητα. Και μετά από πολλά χρόνια, η Εθνική μας Ομάδα επέστρεψε ξανά στις μεγάλες διοργανώσεις. Δύο προκρίσεις στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα -με ρεκόρ 11-1 στα προκριματικά και δύο αξιοπρεπέστατες παρουσίες στα τελικά- και μετάλλιο μετά από 35 χρόνια στους Μεσογειακούς Αγώνες. Αυτός είναι ο απολογισμός της συνεργασίας μας και αποτελεί το πιο ισχυρό θεμέλιο για να πετύχει η Εθνική μας ακόμα πιο σπουδαία πράγματα τα επόμενα χρόνια.
 
Στο σημείο που έχουμε φτάσει πλέον, πολύ σωστά η Ομοσπονδία αποφάσισε ότι ο Ομοσπονδιακός Προπονητής θα πρέπει στο εξής να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με αντικείμενό του όχι μόνο την Εθνική Ανδρών αλλά και τον συνολικό ανασχεδιασμό του ελληνικού βόλεϊ και την παρακολούθηση του προγράμματός του επί 12 μήνες το χρόνο. Αυτή ακριβώς είναι και η δική μου άποψη και θέλω να το ξεκαθαρίσω αυτό. Όμως, δυστυχώς, αυτός ο προπονητής δεν είναι δυνατόν να είμαι εγώ, για λόγους που εξέθεσα και έγιναν απολύτως κατανοητοί.

Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου την ΕΟΠΕ και τον Πρόεδρό της Γιώργο Καραμπέτσο, γιατί με εμπιστεύτηκαν και με τίμησαν τριπλά: Αναθέτοντάς μου το 2018 την Εθνική Ομάδα, παρέχοντας στους συνεργάτες  μου κι εμένα μια πολύ καλή συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και κάνοντάς μου μια εξαιρετικά τιμητική πρόταση για να συνεχίσω και τα επόμενα χρόνια.

Ένα εξίσου μεγάλο ευχαριστώ οφείλω σε όλους μας τους αθλητές, στο τεχνικό επιτελείο και σε όλους τους συνεργάτες με τους οποίους δουλέψαμε σκληρά και πετύχαμε τόσο σημαντικά αποτελέσματα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ούτε μια μέρα, ούτε ένα λεπτό από όσα περάσαμε και όσα καταφέραμε όλοι μαζί.
 
Όποιος και αν είναι ο νέος Ομοσπονδιακός Προπονητής, όλοι οι άνθρωποι του ελληνικού βόλεϊ οφείλουμε να είμαστε δίπλα του. Είναι αυτονόητο ότι θα έχει όχι μόνο τις θερμότερες ευχές μου, αλλά και την έμπρακτη συμπαράσταση και συνδρομή μου σε ό,τι χρειαστεί. Και είμαι βέβαιος ότι από κάποια θέση στην κερκίδα πλέον, θα πανηγυρίσω κι εγώ τις νέες επιτυχίες της Εθνικής μας Ομάδας».