Ο τελικός των κρίκων, το απόγευμα της Κυριακής (12/08, 17:45 – 18:15, απευθείας μετάδοση από την ΕΡΤ1), μοιάζει να εξαρτάται αποκλειστικά από την απόδοση του 27χρονου πρωταθλητή, ο οποίος τις προηγούμενες μέρες ταλαιπωρήθηκε από έντονους πόνους στον αριστερό ώμο, ωστόσο η θέλησή του αποδείχθηκε ισχυρότερη και αγωνίστηκε κανονικά στο “SSE Hydro”.

Η εκτέλεσή του στον προκριματικό της Πέμπτης (09/08) δεν ήταν ιδιαίτερα καλή για τα δικά του στάνταρ, εξαιτίας αυτών των ενοχλήσεων, εντούτοις στάθηκε αρκετή για να του δώσει την πρωτιά με 15,133 βαθμούς και για να επιβεβαιώσει την υπεροχή του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Αντίπαλοί του στον τελικό θα είναι, κατά σειρά πρόκρισης, οι Κόρτνι Τάλοχ (Βρετανία, 15,100 β.), Ιμπραΐμ Τσολάκ (Τουρκία, 15,033 β.), Βαχάγκν Νταβτιάν (Αρμενία, 14,833 β.), Ντένις Χούσενς (Βέλγιο, 14,766 β.), Αντρέι Μουντεάν (Ρουμανία, 14,733 β.), Μαρσέλ Νγκουέν (Γερμανία, 14,666 β.) και Νικίτα Ναγκόρνι (Ρωσία, 14,666 β.).

Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Τάλοχ, που θα αγωνιστεί εντός έδρας και ήταν «ασημένιος» πέρσι στο ευρωπαϊκό του Κλουζ, αλλά με μεγάλη βαθμολογική απόσταση από τον Πετρούνια (0,367 β.). Ο φιλόδοξος Βρετανός έχει το δυσκολότερο πρόγραμμα (με συντελεστή 6,40, έναντι 6,30 του Πετρούνια), εντούτοις η εκτέλεσή του υπολείπεται πολύ σε ποιότητα και σταθερότητα, με αυτό ακριβώς το στοιχείο να κάνει πάντοτε τη διαφορά υπέρ του αθλητή του Δημήτρη Ράφτη.

Βάσει κλήρωσης, ο Πετρούνιας θα εκτελέσει το πρόγραμμά του μόλις 2ος μεταξύ των οκτώ φιναλίστ, στοιχείο που θεωρητικά δεν λειτουργεί προς όφελος ενός αθλητή.
Ωστόσο, είχε παρόμοια σειρά εκτέλεσης και στους δύο προηγούμενους ευρωπαϊκούς τελικούς -όπως και στους Ολυμπιακούς του Ρίο- χωρίς να αντιμετωπίσει πρόβλημα, αφού με τις εκπληκτικές του εκτελέσεις μετέτρεπε κάθε φορά το υποτιθέμενο μειονέκτημα σε πλεονέκτημα, «κόβοντας τα πόδια» των επίδοξων ανταγωνιστών που ακολουθούσαν.

Για τον Έλληνα «άρχοντα των κρίκων», αυτός θα είναι ο όγδοος τελικός της καριέρας του σε ισάριθμες συνεχόμενες συμμετοχές σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ανδρών: Κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο ντεμπούτο του στο θεσμό το 2011 στο Βερολίνο, τερμάτισε 5ος στις τρεις επόμενες διοργανώσεις (Μονπελιέ 2012, Μόσχα 2013, Σόφια 2014), για να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης το 2015 στο Μονπελιέ, το 2016 στη Βέρνη και το 2017 στο Κλουζ.

Εφόσον πανηγυρίσει τον τέταρτο ευρωπαϊκό τίτλο στη Γλασκόβη, ο σύγχρονος σταρ του αγωνίσματος θα ισοφαρίσει το ρεκόρ του Ιταλού Γιούρι Κέκι, θριαμβευτή στους κρίκους σε τέσσερα διαδοχικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1990, 1992, 1994, 1996), ενώ παράλληλα θα μπει στο «κλαμπ» με τους επτά κορυφαίους σπεσιαλίστες στην 63χρονη ιστορία του θεσμού:

Από το 1955 μέχρι σήμερα, μόλις έξι αθλητές – θρύλοι έχουν κατορθώσει να κατακτήσουν τέσσερα ή περισσότερα χρυσά μετάλλια στο ίδιο όργανο. Το απόλυτο ρεκόρ κατέχει ο Ούγγρος Κρίστιαν Μπέρκι με έξι τίτλους στον πλάγιο ίππο (2005, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012), ακολουθεί ο Έλληνας υπερπρωταθλητής του μονόζυγου Βλάσης Μάρας των πέντε ευρωπαϊκών τίτλων (2002, 2004, 2006, 2009, 2010), ενώ από τέσσερα χρυσά μετάλλια έχουν κερδίσει ο Σοβιετικός / Λευκορώσος Βιτάλι Σέρμπο στο άλμα (1990, 1992, 1994, 1996), ο Σλοβένος Μίτγια Πέτκοβσεκ στο δίζυγο (2000, 2006, 2007, 2008), ο Ρουμάνος Μάριαν Ντραγκουλέσκου στο έδαφος (2000, 2004, 2005, 2017) και ο προαναφερθείς Γιούρι Κέκι.