Η επέμβαση πήγε άσχημα, τόσο άσχημα μάλιστα που ξύπνησε ουρλιάζοντας από τον πόνο και την τεράστια βλάβη που υπέστη στα νεύρα του ποδιού. Μέχρι εκείνη την στιγμή ο μικρός Κίραν ήταν ξετρελαμένος με την γυμναστική και ήταν αποφασισμένος να γίνει Ολυμπιονίκης, αλλά πως θα μπορούσε να καταφέρει κάτι τέτοιο όταν δεν είχε την δυνατότητα καν να περπατήσει και θα έπρεπε να περιοριστεί σε αναπηρικό καρότσι για αρκετούς μήνες ή και χρόνια ή σύμφωνα με τους γιατρούς για πάντα;
Η θέληση για ζωή όμως και η αγάπη για αυτό που θέλεις να κάνεις μπορεί να υπερνικήσει τελικά κάθε εμπόδιο και αυτό έπραξε ο Κίραν. Αποφάσισε πως εγώ θα κάνω πράξη το όνειρο μου και θα νικήσω κάθε φόβο.
Για 15 μήνες ήταν σε αναπηρικό καρότσι όμως αυτό δεν τον απέτρεψε από το να βρίσκεται στο γυμναστήριο καθημερινά και να περπατήσει ξανά. Λίγους μήνες μετά όμως γλίστρισε από το μονόζυγο και υπέστη έναν σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι με τους γιατρούς πλέον να είναι σίγουροι πως δεν πρόκειται να περπατήσει και να επανέλθει σε συνθήκες που θα του επιτρέπουν να κάνει το όνειρο του πράξη. Έχασε έναν ολόκληρο χρόνο στο σχολείο, όμως το γυμναστήριο ποτέ. Η θέληση του Κίραν δεν έπαψε ποτέ να σβήνει και παρά το πρόβλημα συντονισμού που είχε, λόγω του τραυματισμού στο κεφάλι, αλλά και το ότι κυκλοφορούσε με μπαστούνι στο σχολείο ακούγοντας όχι και τα καλύτερα σχόλια από τους συμμαθητές του, οι οποίοι τον χλεύαζαν, αυτό όχι μόνο δεν το έκανε να το βάλει κάτω, αλλά ήθελε να αποδείξει σε όλους πως το όνειρο του θα το πετύχει.
Του πήρε τρία χρόνια, ώστε να επιστρέψει στην κατάσταση πριν το ατύχημα του. Υπέστη αρκετές φορές κατάγματα, όμως αυτό που τον έκανε για πρώτη φορά να πει τα παρατάω ήταν όταν έσπασε το γόνατο του λίγο πριν το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα όπου είχε επιλεγεί να αγωνιστεί.
Βέβαια δεν εγκατέλειψε ποτέ γιατί η θέληση νίκησε όλους τους φόβους, όλα τα εμπόδια και έσπασε κάθε τοίχο μπροστά του, αφού το 2011 καταφέρνει να αγωνιστεί στο World Challenge Cup series στο Βερολίνο και να κατακτήσει δύο μετάλλια στο έδαφος, ένα αργυρό και ένα χάλκινο, ενώ το 2012 πέτυχε αυτό που είχε ως όνειρο, η συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου ήταν γεγονός, πετυχαίνοντας έτσι να γίνει ο δεύτερος Ιρλανδός αθλητής Γυμναστικής που λαμβάνει μέρος στην μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού. Το 2016 στο Ρίο ήταν επίσης εκεί αποδεικνύοντας πως αν η θέληση και η αγάπη για ένα όνειρο υπάρχει τότε όσα εμπόδια κι αν υπάρξουν αυτό θα γίνει πράξη. Ο Κίραν Μπίχαν είναι ένα μεγάλο παράδειγμα της εκπροσώπησης του Ολυμπιακού Πνεύματος.