Ο Κωνσταντίνος Εγγλεζάκης, αναφέρθηκε αρχικά στην έλξη που του προκάλεσε η κολύμβηση από πολύ μικρή ηλικία: «Την πρώτη μου βουτιά σε πισίνα την έκανα σε πολύ μικρή ηλικία και πάντα με θυμάμαι να έχω μια αγάπη για το νερό. Στα τρία μου χρόνια άρχισα το κολύμπι στον ΑΝΟΓ, έπειτα σταμάτησα για κάποια χρόνια στο δημοτικό, παρόλα αυτά τελειώνοντας την έκτη τάξη, αποφασίσαμε με τους γονείς μου να επανεκκινήσω, κυρίως για λόγους γυμναστικής και για να χάσω κάποια περιττά κιλά. Το κολύμπι μου έχει δώσει την ευκαιρία να κάνω κάτι διαφορετικό από όλους τους υπόλοιπους, από τη πρώτη μέρα μέχρι και σήμερα, και αυτό ήταν κάτι που πάντα μου άρεσε, κυρίως στα σχολικά μου χρόνια. Είναι μια καθημερινή μάχη και πρέπει να ξεπερνάς τον εαυτό σου σε όλα τα επίπεδα, από σωματικά μέχρι και ψυχολογικά, αυτό είναι κάτι ακόμη που με εξιτάρει. Μέσα από το κολύμπι έχω γνωρίσει τον εαυτό μου και έχω πάρει μαθήματα ζωής».
Αναφορικά με το αγαπημένο του στυλ κολύμβησης, δήλωσε: «Το αγαπημένο μου αγώνισμα είναι το 200αρι ελεύθερο, παρόλο που δεν το έχω αναπτύξει τόσο ακόμα, θα έρθει και η σειρά του. Παρόλα αυτά κάθε αγώνισμα που έχει να κάνει με το στυλ του ελεύθερου μου αρέσει πολύ και το ευχαριστιέμαι κάθε φορά που το κολυμπάω».
Η πορεία του μέχρι σήμερα, δεν ήταν εύκολη για τον Κωνσταντίνο. Πολύτιμοι αρωγοί στην προσπάθειά του ήταν η οικογένειά του αλλά και οι προπονητές του. «Πέρα από τους γονείς μου, που πραγματικά δεν έχω λόγια να περιγράψω πόσο σημαντικό ρόλο έχουν, λίγοι ήταν αυτοί που με στήριξαν από την αρχή και πρώτος από όλους ήταν ο προπονητής μου, ο Μίλτος Κανελλόπουλος. Είδε κάτι σε εμένα που λίγοι θα ξεχώριζαν, ούτε εγώ έχω καταλάβει τι ήταν αυτό. Μαζί έχουμε φτάσει μέχρι εδώ και ελπίζω μαζί να πάμε ακόμα πιο μακριά. Ο Βασίλης ο Δάβαρης, επίσης προπονητής μου, είναι και αυτός ένας άνθρωπος που μου έχει δείξει από πολύ νωρίς πόσο πιστεύει σε εμένα και χωρίς αυτόν πολλά πράγματα μπορεί να μην είχαν εξελιχθεί, όπως έχουν. Η σχέση που έχω και με τους δυο προπονητές μου έχει εξελιχθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια και χαίρομαι πολύ για αυτό. Θα τις χαρακτήριζα σχέσεις περισσότερο φιλικές και οχι καθαρά «προπονητή- αθλητή». Μην ξεχνάμε ότι χωρίς αυτούς πιθανότατα δεν θα έφτανα ως εδώ. Σίγουρα έχουμε τις αντιπαραθέσεις μας, αλλά υπάρχει αγάπη και αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ μας».
Όπως στα περισσότερα αθλήματα, έτσι και στην κολύμβηση, υπάρχουν πολλές όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές. «Έχω πολλές όμορφες στιγμές στον χώρο, όπως επίσης και πολλές κακές. Θα ήθελα να ξεχωρίσω μια από την κάθε πλευρά, γιατί αν κάτι έχω μάθει είναι ότι χωρίς τις κακές στιγμές, δε γίνεται να έρθουν οι καλές. Μια τρανταχτή αποτυχία για εμένα, ήταν όταν το 2018 δεν κατάφερα να πιάσω το όριο για το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων παρόλο που ήμουν κλάσματα μακριά και ως αποτέλεσμα αυτού δεν επιλέχτηκα για την αποστολή. Ήταν τότε ένας στόχος για εμένα η συμμετοχή, ο οποίος δεν επιτεύχθηκε, παρόλα αυτά ήξερα, ακόμα και τότε, πως κάποια μέρα θα βγει σε καλό. Για να υπογραμμίσω και μια καλή στιγμή, θα πω σίγουρα το πρώτο μου Ολυμπιακό όριο στα 800μ ελεύθερο».
«Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, είναι παρόμοια με των περισσότερων αθλητών στην Ελλάδα. Σίγουρα, υπάρχουν θέματα υποδομών και οργάνωσης, με ότι αυτά συνεπάγονται και σημαντικοί αθλητές, για την χώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με αυτά σε καθημερινή βάση».
Όλες οι κορυφές διοργανώσεις σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο μετατέθηκαν λόγω της πανδημίας για το 2021. Πλέον για κάθε άλλον Έλληνα πρωταγωνιστή της κλασικής κολύμβησης, μεγάλος στόχος είναι οι διοργανώσεις την νέα χρονιά. «Όλοι οι στόχοι μεταφέρονται για το 2021, έχουμε μπροστά μας μια νέα ολυμπιακή χρονιά, που θα την αξιοποιήσουμε στο έπακρο από την αρχή της, με προετοιμασίες, αγώνες στο εξωτερικό και ότι άλλο μπορέσουμε να κάνουμε, δεδομένων, πάντα, των συνθηκών. Αναμφισβήτητα ανυπομονώ να ζήσω την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων και καθημερινά προετοιμάζομαι για αυτό».
Τέλος ο 19χρονος πρωταθλητής μίλησε για τα σχέδιά του στο μέλλον, μετά την ολοκλήρωσή του αθλητικού του «κύκλου» στην κολύμβηση. «Η αλήθεια είναι πως δεν έχω προλάβει ακόμα να σκεφτώ τον εαυτό μου μετά το κολύμπι. Θα ήθελα πολύ να μείνω στον χώρο του αθλητισμού, δεν έχω βρει ακόμη το «πως».