Για την περίοδο της καραντίνας:
«Ήταν αρκετά δύσκολο για εμένα γιατί μου αρέσει να βγαίνω έξω. Σπάνια ήμουν σπίτι. Προσπάθησα να διατηρήσω σε καλή κατάσταση το σώμα μου, όμως δεν είχα επαφή με μπάλα. Μου λείπουν οι έξοδοι και γενικά η αίσθηση να μπαίνεις στο καλοκαίρι, το οποίο είναι η αγαπημένη μου εποχή. Οι ζωές μας έχουν επιστρέψει σε μία κανονικότητα και πλέον μπορούμε να πάμε μία βόλτα έξω και αυτό βοηθάει να επανέλθουμε σιγά σιγά».
Για τις παγκόσμιες διοργανώσεις μπιτς βόλεϊ:
Για τον τραυματισμό της Βίκυς Αρβανίτη:
«Όταν η Βίκυ επανήλθε μετά την εγκυμοσύνη της περάσαμε δύσκολη σεζόν. Συμμετείχαμε σε 18 παγκόσμια τουρνουά σε μικρό διάστημα και για να το πω απλά, φάγαμε λούκι. Ξεκινήσαμε στη θέση 400 και φθάσαμε μέχρι την 30. Αν δεν αποχωρούσαμε από το τριάστερο στη Mαλαισία λόγω του τραυματισμού μου, θα παίζαμε και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα και εκεί οι βαθμοί μετρούν διπλοί. Το αποτελειωτικό χτύπημα όμως ήρθε πέρυσι τον Οκτώβριο με τον τραυματισμό της Βίκυς. Προτεραιότητα τώρα είναι να δούμε πως θα επιστρέψει και εύχομαι να είναι όλα καλά. Είναι δύσκολο μετά από δύο χειρουργεία να είσαι όπως ήσουν πριν, αλλά γνωρίζοντας την Βίκυ είμαι σίγουρη ότι θα επιστρέψει δυνατή».
Για τον λόγο που αγωνίστηκε στη σάλα:
«Μόλις τραυματίστηκε η Βίκυ είχα αρκετές προτάσεις. Είχα 8 χρόνια να παίξω σάλα και για εμένα ήταν δύσκολο να επανέλθω. Χάρηκα για την πρόταση της Α.Ε.Κ. γιατί είναι μεγάλη ομάδα και είχε ως στόχο την άνοδο στη Volleyleague. Ταλαιπωρήθηκε αρκετά το σώμα μου και είχα τρομερούς πόνους γιατί δεν είχα συνηθίσει τις σκληρές επιφάνειες. Έκανα φυσιοθεραπείες και έπρεπε να συνηθίσω πάλι. Από τον Γενάρη βρήκα τα πατήματά μου και θεωρώ πως βοήθησα την Α.Ε.Κ. να πάρει την άνοδο».
Για το αν θα συνεχίσει να παίζει στη σάλα:
«Περνάνε πολλά πράγματα από το μυαλό μου. Το μπιτς βόλεϊ το έχω αγαπήσει και η άμμος έχει γίνει το σπίτι μου. Περιμένω να δω πως θα πάει η αποθεραπεία της Βίκυς για να επανέλθουμε στο μπιτς. Είμαι σε σταυροδρόμι και ακόμα είμαι σε σκέψεις».
Για την πρόσληψη του Τίε Σαντάνα:
«Ο Τίε έφερε διαφορετικό αέρα. Οι προπονητές στην Ελλάδα που ασχολούνται με το μπιτς βόλεϊ είναι λίγοι και ο ερχομός του Τίε μας ανανέωσε. Μας αναδιοργάνωσε προς το καλύτερο. Αν και δεν είναι πολύ έμπειρος γιατί τώρα ξεκινάει την προπονητική του καριέρα είναι τρομερά εργατικός. Βοήθησε πολύ την Βίκυ στην επανένταξή της γιατί έλειπε 2 χρόνια. Βοήθησε και μένα να προσαρμοστώ στο νέο τρόπο παιχνιδιού ως ομάδα και αν δεν είχαμε τους τραυματισμούς, η πορεία μας θα ήταν πολύ διαφορετικά».
Για το πόσο δύσκολο είναι να έρθουν οι επιτυχίες του παρελθόντος:
«Τις καλές εποχές του μπιτς βόλεϊ, υπήρχε και πολύ καλό επίπεδο στα πανελλήνια πρωταθλήματα. Οι χώρες του εξωτερικού έχουν πολύ δυνατά τουρνουά και τα αντίστοιχα Masters του πραγματοποιούνται σχεδόν όλο το χρόνο και όχι μόνο το καλοκαίρι. Σημαντικό ρόλο παίζει το γεγονός ότι είναι καθαρά αθλητές του μπιτς βόλεϊ και όχι της σάλας οι οποίοι το καλοκαίρι παίζουν μπιτς για να παραμείνουν σε καλή κατάσταση. Απέχει έτη φωτός το επίπεδο της Ελλάδας με το εξωτερικό η αλήθεια είναι. Βλέπεις αθλητές 16-17 από άλλες χώρες να παίζουν σε παγκόσμια τουρνουά και ψήνονται από νωρίς και μπαίνουν στο κλίμα».
Για το τι θα έλεγε σε ένα κορίτσι που θέλει να παίξει μπιτς βόλεϊ: