Αγγελος Μανδηλάρης: «Γενικά φέτος είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε προπόνηση πριν τους τελικούς. Ξέραμε τι πρέπει να αλλάξουμε, φάνηκε κιόλας, με τα παιδιά έχουμε ξαναπαίξει, τους έχουμε κερδίσει και με την εμφάνιση μας, δείξαμε ότι το θέλαμε πολύ περισσότερο».

Ιάσονας Κανέλλος: «Σίγουρα είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα, ο Γιωργος Μιχελάκης και ο Βασίλης Μούχλιας, εχουμε ξαναπαίξει, ξέραμε τι θα αντιμετωπίσουμε, μπήκαμε πιο έτοιμοι από τα παιδιά, παίξαμε καλύτερα, κερδίσαμε και ελπίζουμε να παίζουμε και άλλα τέτοια παιχνίδια».
 
Για την ανάδειξη ως MVP o Mανδηλάρης τόνισε: «Το MVP είναι κλέψιμο, ο Ιάσονας όργωσε όλο το γήπεδο και μου έκανε τη δουλειά στο φιλέ πιο εύκολη. Εγω προσωπικά θα του το έδινα. Δεν ήμουν σε καλή κατάσταση αλλά ο στόχος μου ήταν στο παιχνίδι του τελικού, να είμαι όσο καλύτερα μπορούσα. Με την βοήθεια του γυμναστή μου και την δουλειά που έκανα, τα κατάφερα, και είμαι πολύ ευτυχισμένος που κατέληξα έτσι».

Για την επόμενη σεζόν ο Ιάσονας Κανέλλος υποστήριξε: «Έχουμε ανεβασμένη ψυχολογία θέλουμε να δουλέψουμε και πάλι μαζι με το προπονητή μας τον Κώστα Ποθητάκη, μαζί και με τα αλλά παιδιά που βγήκανε τρίτοι, τον Τζιουμάκα και τον Χατζηνικολάου που είμαστε καλή παρέα. Ελπίζω και τα παιδιά την επόμενη φορά να ανέβουν ένα σκαλί ακόμη πιο ψηλά στο βάθρο».

Για τον αδελφό του Βασίλη, με τον  ο Αγγελος Μανδηλάρης πρόσθεσε: «Σίγουρα ζηλεύει και θα ήθελε να είναι εδώ. Αςελπίσουμε να τον ξαναδούμε εδώ. Αλλα νομίζω του αρέσει η Ολλανδία και αν δεν ξαναέρθει δεν θα μου κάνει εντύπωση».

Όσο για το που αφιερώνουν τον τίτλο:

Ο Ιασονας Κανέλλος τόνισε: «Σίγουρα στον προπονητή μου τον Κώστα τον Ποθητάκη που έχει πολύ υπομονή μαζί μου αλλά έχω και εγώ υπομονή μαζί του. Στον Άγγελο που κάναμε μαζί πολύ λίγες προπονήσεις και είμαστε ευχαριστημένοι γιατί από τουρνουά με τουρνουά βελτιωνόμαστε, και φαινόταν αυτό μέσα στο γήπεδο. Στους γονείς μου, στην μητέρα και στον αδελφό μου γιατί με όλα αυτά με τον covid, ήταν πολύ δύσκολα να βρεθούμε και ελπίζω τώρα με το κύπελλο να είναι κάτι σαν ένωση».

Άγγελος Μανδηλάρης: «Το αφιερώνω στους γονείς μου που όλα αυτά τα χρόνια που λείπω στο εξωτερικό, τρεις μήνες γυρνάω και με αφήνουν να ξαναφύγω και να ταξιδέψω σε ολη την Ελλάδα για να παίξω, στα αδέλφια μου το Στέφανο και τον Βασίλη, τον προπονητή μου τον Κώστα τον Ποθητάκη, και τους γυμναστές μου όλα αυτά τα χρόνια».