Ο έμπειρος αθλητής επέλεξε φέτος, μαζί με τον συναθλητή του Παναγιώτη Καραΐσκο , το φημισμένο προπονητικό κέντρο των ΗΠΑ για το βασικό κομμάτι της προετοιμασίας του. Στο υψόμετρο των 2.100 μ. έδωσε συνέχεια σε ότι έχει δουλέψει με συνέπεια τα τελευταία χρόνια, με στόχο σε λίγες ημέρες στον μαραθώνιο του Βερολίνου (25/9) να κυνηγήσει μια σπουδαία επίδοση.
“Ήταν πραγματικά μια μοναδική εμπειρία. Όταν πήγαμε οι περισσότεροι προετοιμαζόντουσαν για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Όρεγκον. Φοβερές αθλητικές εγκαταστάσεις, φοβερή αθλητική νοοτροπία. Στο Φλάγκσταφ ζούσες για να κάνεις προπόνηση“, είπε ο κορυφαίος μαραθωνοδρόμος των τελευταίων ετών και συμπλήρωσε:
“Θέλαμε ένα μέρος με υψόμετρο και καλό καιρό. Απορρίψαμε Κένυα και Αιθιοπία, γιατί το καλοκαίρι έχει τους μουσώνες και καταλήξαμε στο Φλάγκσταφ, που θεωρώ πως είναι το καλύτερο μέρος για να προετοιμαστεί έναν δρομέας“. Ο Γκελαούζος στο διάστημα των ημερών που βρέθηκε στο Φλάγκσταφ είχε την ευκαιρία όχι μόνο να βελτιώσει την αθλητική του απόδοση, αλλά πολύ περισσότερο να μαζέψει εικόνες και εμπειρίες από ένα περιβάλλον, που απέχει αρκετά από την ελληνική αθλητική καθημερινότητα.
“Μου έμεινε περισσότερο ο τρόπος που ζουν οι αθλητές. Ο τρόπος που αντιμετωπίζονται οι αθλητές. Στην Αμερική ο αθλητής είναι επαγγελματίας. Κι έτσι τον αντιμετωπίζει ο κόσμος. Οι συνθήκες προπόνησης πραγματικά μοναδικές. Η πόλη των 100.000 κατοίκων είχε έξι στάδια για προπόνηση. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε σπουδαίους αθλητές των αποστάσεων. Τις προπονήσεις μας τις κάναμε κυρίως οι δύο μας, ωστόσο στην πραγματικότητα ποτέ δεν προπονηθήκαμε μόνοι μας. Όταν πηγαίναμε στο στάδιο υπήρχαν άλλοι 30 δρομείς που έκαναν αντοχή με τους οποίους είχαμε επαφή“, συμπλήρωσε.
Οι ημέρες στο Φλάγκσταφ απαιτούσαν πολύ ξεκούραση, καλό φαγητό και πολύ δουλειά. “Η πρώτη προπόνηση ξεκίναγε στις 05.00 και τελείωνε στις 07.00. Επιστρέφαμε σπίτι για ξεκούραση και φαγητό και κάναμε ένα ακόμη δίωρο στις 17.00-19.00. Στις 21.00 πηγαίναμε για ύπνο ώστε να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στο απαιτητικό πρόγραμμα. Το 80% της προπόνησης έβγαινε στο δρόμο και το υπόλοιπο στο στάδιο. Υπήρχαν ευθείες χωμάτινες διαδρομές 30χλμ. στις οποίες βγάζαμε πολύ εύκολα 20-22 χιλιόμετρα χωρίς να το καταλάβουμε. Κι όλα αυτά σε ένα περιβάλλον χωρίς αυτοκίνητα και χάος. Μάλιστα αν τύχαινε να περάσει κάποιο αυτοκίνητο πάντα μας έδινε προτεραιότητα“.
Ο αθλητής του Σταύρου Καρρέ στον Μαραθώνιο της Αθήνας το 2021 τερμάτισε σε 2.16.49, επίδοση που ήταν ρεκόρ του στη διαδρομή και δείχνει πως σε μία πιο βατή διαδρομή θα είναι σε θέση να διεκδικήσει έναν πολύ καλό χρόνο. Τον χρόνο αυτό θα τον επιδιώξει στις 25 του μηνός στη διοργάνωση του Βερολίνου, στον πιο “γρήγορο” μαραθώνιο της Ευρώπης.
“Στον μαραθώνιο του Βερολίνου. Σίγουρα θέλω έναν χρόνο κάτω από το ατομικό μου 2.14.30. Θεωρώ πως αν δεν πάει κάτι στραβά την ημέρα του αγώνα, θα είμαι σε θέση να τρέξω κάτω από τις 2.14.00. Ο στόχος μου είναι να κυνηγήσω μέσω του ράνκινγκ την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Για να συμβεί αυτό θέλω από φέτος να αρχίσω να προσεγγίζω επιδόσεις στο 2.13.00 ώστε του χρόνου να επιδιώξω ακόμη καλύτερους χρόνους. Σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο θεωρώ πως είμαι περίπου 20% βελτιωμένος σε όλα τα στάδια της προπόνησης“. Ο 32χρονος αναφέρθηκε και στα υψηλά όρια που θέτει η WA στο μαραθώνιο.
“Νομίζω πως αυτό συμβαίνει γιατί έχει αλλάξει προς τα πάνω το επίπεδο στο αγώνισμα, την ίδια ώρα που εμείς έχουμε μείνει πίσω. Δε θεωρώ πως είναι παράλογο εκεί που έχει φτάσει το όριο. Απλώς πλέον έχει γίνει δυσκολότερη και η πρόκριση μέσω του ράνκινγκ“, είπε.
Ο Γκελαούζος αναγνωρίζοντας πως η επίτευξη των στόχων δεν θα έρθει παρά μόνο με τις ανάλογες θυσίες, έχει επιλέξει τη φετινή σεζόν όχι μόνο να συνεχίσει – όπως κάνει όλα αυτά τα χρόνια – τη σκληρή προπόνηση, αλλά να την κάνει στο σωστό μέρος. “Μετά το Βερολίνο θα πάω στις ιταλικές Άλπεις για να κάνω εκεί την προπόνηση μου. Αρχές Νοεμβρίου θα επιστρέψω στην Ελλάδα για να τρέξω στον Μαραθώνιο της Αθήνας (13/11). Φέτος με την ενίσχυση από τους χορηγούς και την Ομοσπονδία αποφάσισα να ακολουθήσω το σωστό τρόπο για την προετοιμασία μου. Οι δρόμοι αντοχής χρειάζονται υψόμετρο χωρίς αυτό δεν μπορούν να έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα“, κατέληξε ο Έλληνας δρομέας.