Μετά από ένα…διάλλειμα, η Ασημάκη επιστρέφει φέτος στο πρωτάθλημα της κορυφαίας κατηγορίας με την ομάδα του Αλίμου Ν.Α.Σ. που πραγματοποιεί ντεμπούτο στην Α1 Εθνική κατηγορία.
Αναφέρει μιλώντας στην ιστοσελίδα της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας:
«Η ομάδα του Αλίμου είναι ένας νεοσύστατος σύλλογος, την πρώτη μιας κι όλας χρονιά-πέρυσι- πετύχαμε και ανεβήκαμε από την Α2. Επιστροφή παράλληλα και για εμένα μετά από περίπου δυο χρόνια απουσίας διάστημα στο οποίο συνέβησαν στη ζωή μου γενικότερα πολλά σημαντικά πράγματα. Πρώτα από όλα και πάνω από όλα, η γέννηση της κόρης μου. Επέστρεψα υγιής με τη νέα μου ομάδα για μια πολύ απαιτητική χρονιά. Είμαστε μια νεοφώτιστη ομάδα, και στόχος μας είναι η εδραίωση στην Α1 Εθνική κατηγορία».
Συνεχίζει η Αλεξάνδρα Ασημάκη: «Ακούσαμε πολλά ευχάριστα και όμορφα λόγια μετά την πρόσφατη παρουσία μας στο τουρνουά του ΣΕΔΥ και ευχαριστούμε όλους για αυτό. Σκεφτείτε πόσο πολύ χαίρομαι εγώ που βρίσκομαι στη ομάδα από τότε που ήταν στο μυαλό σαν ιδέα και μόνο. Είναι πολύ ευχάριστο, τιμητικό και ενθαρρυντικό. Μην ξεχνάμε όμως ότι είμαστε ένας εντελώς νέος σύλλογος, το πρωτάθλημα είναι πολύ απαιτητικό, θα αγωνιστούμε απέναντι σε ομάδες με ρόστερ που το έχουν-τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος- από τη προηγούμενη χρονιά. Υπάρχει ο καμβάς για να γίνει κάτι πολύ ωραίο, χρειαζόμαστε ασφαλώς πολύ δουλειά. Η εικόνα μας δεν θα έχει καμία σχέση με την εικόνα μας στο τουρνουά του ΣΕΔΥ. Έχουμε πολλά περιθώρια εξέλιξης και θα παρουσιαστούμε πολύ καλύτερες. Εμείς συμμετέχοντας στο καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης, θέλουμε να προσφέρουμε κάτι καινούργιο και να κοιτάζουμε όλους τους αντιπάλους μας στα μάτια».
Ποιες είναι οι διαφορές που εντοπίζει από την τελευταία χρονιά που αγωνίσθηκε; «Η τελευταία μου χρονιά (2019-20) ήταν αρκετά περίεργη κυρίως λόγω του κορονοϊού, που επέφερε μια τετράμηνη διακοπή στο πρωτάθλημα, το οποίο ολοκληρώθηκε χωρίς πλέι οφ. Τα χρόνια που αγωνιζόμουν ήταν λιγότερες οι ομάδες και διαφορετικός ο τρόπος διεξαγωγής του πρωταθλήματος, με τις ομάδες να χωρίζονται σε δυο κατηγορίες αναλόγως της δυναμικής τους, κάτι για το οποίο έχω εκφράσει διαφωνίες. Πλέον είναι πιο πολλά τα παιχνίδια, μεγάλη η χρονική περίοδος, παίζουν όλοι με όλους, θα είναι πιο ανταγωνιστικά τα παιχνίδια σε σχέση με πέρυσι, η αρχή θα παίξει μεγάλο ρόλο για όλους. Εμείς ξεκινάμε με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη, μια ομάδα με έναν κορμό παικτριών από πέρυσι αλλά και ενισχυμένη από τις μεταγραφές, με έναν προπονητή που τον κράτησε, ένας δύσκολο ματς για την πρεμιέρα».
Άραγε ποιος είναι ο προσωπικός της στόχος; «Πάντα μέσα από μια ομαδική προσπάθεια, υπάρχει και ο προσωπικός στόχος, πρέπει να υπάρχει ο προσωπικός στόχος καθώς έτσι αναδεικνύεται το σύνολο. Εγώ αυτό που πιστεύω πάντα και μεταφέρω και στις νεότερες είναι, οι πλέον έμπειρες αθλήτριες να δίνουμε, να επιστρέφουμε κάτι στο χώρο μας. Ο στόχος λοιπόν της Αλεξάνδρας είναι να είναι αντάξια, αν όχι και καλύτερη στην ομάδα που βρίσκεται εκεί όπου το κλίμα είναι οικογενειακό, καθώς νοιώθω πιο υγιής από ότι τα τελευταία μου χρόνια στο πρωτάθλημα. Να είμαι πολύ καλή καθώς και ο ρόλος μου είναι σημαντικός στην ομάδα μας».
Δεν θα μπορούσε και να μην αναφερθεί και στην Εθνική μας ομάδα με το «σκουφάκι» της οποίας έχει γνωρίσει μεγάλες διακρίσεις (χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικών το 2011 και τρία ασημένια μετάλλια στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Γυναικών το 2010, 2012, 2018): «Ζήσαμε ένα καλοκαίρι με πολλές και σημαντικές επιτυχίες από τις Εθνικές μας ομάδες. Η αρχή έγινε με το χάλκινο των ανδρών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και ολοκληρώθηκε με το ασημένιο των γυναικών στο Ευρωπαϊκό. Μεσολάβησαν μετάλλια σε όλα τα ηλικιακά πρωταθλήματα. Είναι ένα νέο σύνολο η Εθνική γυναικών, με ένα νέο προπονητικό επιτελείο. Τη χάρηκα πάρα πολύ την ομάδα. Διέκρινα στα κορίτσια μια χαρά και απελευθέρωση στο παιχνίδι τους, είχαν ωραίο ρυθμό, νίκησαν Ουγγαρία και Ιταλία, έφτασαν στον τελικό. Και τα χρόνια όμως που έρχονται είναι πολύ απαιτητικά με πολλές μεγάλες διοργανώσεις σε μικρό σχετικά διάστημα. Ο μεγάλος στόχος όλων μας, είναι να δούμε και πάλι την Εθνική μας ομάδα των γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η τελευταία φορά ήταν το 2008. Με μια άλλη φουρνιά παικτριών τότε. Πέρασαν πολλά χρόνια πλέον. Την Εθνική ομάδα τη λατρεύω, την υπεραγαπώ, και θέλω να τη δω και πάλι στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2024. Αυτό είναι το όνειρό μου».