Από το 1930 έως και πέρυσι (2020) που η διοργάνωση έγινε ταυτόχρονα σε Αθήνα (ΟΑΚΑ) και Θεσσαλονίκη (Ποσειδώνιο) λόγω covid – 19, οι τόποι διεξαγωγής του ήταν:

63           Αθήνα

10           Πειραιά

6             Θεσσαλονίκη (1983, 1988, 1991, 1994, 2002, 2020)

2             Τρίπολη (2007, 2012)

1             Πάτρα (1933), Μυτιλήνη (1935), Καλαμάτα (1987), Ηράκλειο (1989), Βόλος (1990), Ναύπλιο (1998), Πτολεμαϊδα (2008),                       Κέρκυρα (2010), Λαμία (2013)

Μεγάλος πρωταγωνιστής στους τίτλους ο Ολυμπιακός (61), που κερδίζει 25 σερί πρωταθλήματα από το 1996.

Το 1995, η απόφαση του ΑΣΕΑΔ για αντικανονική συμμετοχή της ελληνοαυστραλέζας Άνισον, του Ολυμπιακού, έδωσε τον τίτλο στον ΑΝΟ Γλυφάδας, ενώ το 1987 ο ΠΑΟΚ σταματά το σερί του Ολυμπιακού (18 τίτλοι) από το 1969.

Την προηγούμενη χρονιά (1968), ο Παναθηναϊκός κατακτά τον τελευταίο του τίτλο, από τους 12 συνολικά (ένας το 1958 από κοινού με τον ΑΟ Παλαιού Φαλήρου).

Ο τελευταίος, κατέκτησε τίτλο (11 συνολικά) για τελευταία φορά το 1959.

Από έναν τίτλο έχουν, ο άλλοτε ΚΟ Πειραιά (1936) και ο Εθνικός Πειραιά (1949).

61           ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

12           ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

11           ΑΟ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ

1              ΑΝΟ ΓΛΥΦΑΔΑΣ

1              ΠΑΟΚ

1              ΕΘΝΙΚΟΣ

1              ΚΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ο Σπύρος Γιαννιώτης με 32 και η Μαριάννα Λυμπερτά με 37, είναι εκείνοι με τις περισσότερες συνολικά πανελλήνιες νίκες σε άνδρες και γυναίκες αντίστοιχα, ενώ η δεύτερη έχει και τις περισσότερες συνολικά.

ΑΝΔΡΕΣ

32           Γιαννιώτης Σπύρος

29           Κοσκινάς Βαγγέλης

28           Κοσκινάς Κώστας

ΓΥΝΑΙΚΕΣ

37           Λυμπερτά Μαριάννα

32           Μαχαίρα Τόνια

26           Δάρα Σοφία

26           Σαρακατσάνη Κάτια

ΣΥΝΟΛΙΚΑ

37           Λυμπερτά Μαριάννα

32           Γιαννιώτης Σπύρος

32           Μαχαίρα Τόνια

 Σε αγώνισμα χωριστά, ο Σπύρος Γιαννιώτης έχει τις περισσότερες πανελλήνιες νίκες (15) στα 1.500μ ελεύθερο, όσες και η Μαριάννα Λυμπερτά στα 400μ ελεύθερο