Γιάννης Αχιλλεόπουλος: «Ο αθλητής είναι πρεσβευτής της αλληλεγγύης»
Η πορεία του στο χώρο του βόλεϊ, μεγάλη, καθώς αγωνίζεται στο υψηλότερο επίπεδο της Ελληνικής πετοσφαίρισης και από τη θέση του λίμπερο, έχει μάθει να παίζει πολύ καλή άμυνα στις επιθέσεις των αντιπάλων. Ο Γιάννης Αχιλλεόπουλος, προσάρμοσε το αγωνιστικό του σύστημα, στα μέτρα του κορονοϊού.
Με καταγωγή από την Πάτρα, η διαδρομή του Γενικού Γραμματέα του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβόμενων Πετοσφαιριστών (ΠΑΣΑΠ), χαρακτηρίζεται από το έντονο αίσθημα της κοινωνικής προσφοράς. Ο Γιάννης Αχιλλεόπουλος, μίλησε στο sportstories.gr , για τη φετινή σεζόν, την απότομη διακοπή της, την επόμενη μέρα της Volley League αλλά και το δικό του μέλλον, στέλνοντας παράλληλα το δικό του μήνυμα για την «μάχη» κόντρα στον κορονοϊό.
Η φετινή αγωνιστική σεζόν σε βρήκε στην ομάδα του Παμβοχαϊκού. Πως ήταν η αγωνιστική εικόνα μέχρι τη στιγμή της διακοπής;
Η φετινή χρονιά με το Παμβοχαικό είναι πολύ ιδιαίτερη. Η ομάδα ξεκίνησε αργά το σχεδιασμό της με αποτέλεσμα να μην έχει κάνει την απαραίτητη προετοιμασία πριν τις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις. Όμως η ομάδα αυτή βασίστηκε πάνω στην ομαδικότητα και την απόλυτη συνεργασία και για αυτό το λόγο δεν είχε κανένα πρόβλημα γρήγορης προσαρμογής. Ξεκινήσαμε αρκετά καλά το πρωτάθλημα, πετύχαμε τις περισσότερες νίκες που είχαμε στο πρόγραμμα μας και κυνηγήσαμε με μαχητικότητα όλα τα παιχνίδια και με τις δυνατότερες ομάδες. Γενικά μέχρι και τη διακοπή ήμασταν μέσα στο στόχο μας και δύσκολα πιστεύω θα μπορούσε να αλλάξει κάτι για εμάς μέχρι το τέλος.
Μια διακοπή απότομη και άγνωστο πόσο ακόμα θα κρατήσει. Πως το βιώνεις αυτό προσωπικά;
Πραγματικά διακοπή απότομη και βίαιη. Ξαφνικά 12/3 σταματήσαμε να πηγαίνουμε στο γήπεδο, μια ημέρα πριν παίξουμε το προτελευταίο αγώνα πρωταθλήματος της κανονικής περιόδου με τον Παναθηναϊκό. Έκτοτε στην αρχή έντονος περιορισμός και στη συνέχεια απόλυτος εγκλεισμός στο σπίτι. Είναι μια κατάσταση πρωτόγνωρη για όλους μας. Είμαστε αντιμέτωποι με έναν εχθρό, που για να τον περιορίσεις και στο τέλος να τον νικήσεις πρέπει να πετύχεις τη λιγότερη διασπορά του, σε συνάρτηση με την ιατρική αντιμετώπιση του. Άρα οι γιατροί μας και το σύστημα υγείας γενικότερα, με σύμμαχο τον καθένα απο εμάς ξεχωριστά που μένει στο σπίτι, δίνει τη δυνατότητα να τον κερδίσουμε όσο το δυνατόν συντομότερα με τις λιγότερες απώλειες. Με γνώμονα λοιπόν μόνο αυτό και με απόλυτη συνειδητοποίηση στο τι συμβαίνει, έχω προσαρμοστεί στα δεδομένα και προσπαθώ να ανταπεξέλθω περισσότερο πνευματικά και λιγότερο σωματικά σε αυτόν τον αναγκαστικό περιορισμό του σπιτιού. Άρα τα βρίσκω με τον εαυτό μου, κάνω πράγματα που δεν είχα χρόνο να κάνω πριν, στις κανονικές συνθήκες ζωής, μαθαίνω νέα πράγματα (πχ μαγείρεμα), επικοινωνώ εκ νέου με αγαπημένους ανθρώπους που είχα αμελήσει. Και κυρίως αναγνωρίζω και πάλι την αξία πραγμάτων που είχαμε ξεχάσει.. Σαφώς και όλα αυτά δεν είναι εύκολα.. η θέληση όμως υπάρχει!
Πόσο έχει πληγεί το άθλημα το βόλεϊ που εκπροσωπείς;
Δε μπορώ να το δω καθόλου έτσι. Έχει πληγεί η ανθρωπότητα. Στο άθλημα του βόλεϊ, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα που πιθανόν να σταματήσουν,ίσως να πλήγηκε η εξέλιξη ενός πιθανού πρωταθλητή και κυπελλούχου, αμελητέο όμως μπροστά στις πιθανές ''ζημιές'' που θα αφήσει η πανδημία στο σύνολο της σε επίπεδο κοινωνίας. Αν πάρουμε την εκδοχή ότι θα σταματήσει το πρωτάθλημα μας, τότε κρατάμε σίγουρα ότι ήταν από τα πιο ανταγωνιστικά των τελευταίων χρόνων, με υψηλού επιπέδου αγώνες αλλά και με αμφίρροπα παιχνίδια. Κανείς δεν ήξερε ποιος θα κατακτούσε τους τίτλους φέτος και αυτό είναι η παρακαταθήκη για το μέλλον. Σε οικονομικό επίπεδο είναι σαφές οτι υπάρχει ζήτημα και με τα συμβόλαια των παικτών και με τα έσοδα των ομάδων. Θέματα που αντιμετωπίζουν όλοι οι κλάδοι, οχι μόνο ο αθλητισμός. Στους ανθρώπους του βόλεϊ υπάρχει σύμπνοια και κατανόηση και θεωρώ ότι θα βρούμε τον τρόπο να λυθούν τα προβλήματα και να προχωρήσουμε μπροστά για ακόμη καλύτερα πράγματα.
Ποια είναι η εκτίμηση σου για επανέναρξη της Volley League;
Αρχικά να εκφράσω την άποψη πως οι αθλητές είμαστε διατεθειμένοι να περιμένουμε οσο χρειαστεί ώστε, σε περίπτωση που υπάρξει η δυνατότητα να ξανά αγωνιστούμε, να το κάνουμε. Θέλουμε να ολοκληρωθεί αυτό το σπουδαίο πρωτάθλημα μέσα στο γήπεδο, αν μας το επιτρέψουν οι συνθήκες. Αυτό όμως θα σημαίνει ταυτόχρονα πως η πανδημία θα εχει περιοριστεί και η ομαλότητα στην κοινωνία θα έχει προοδευτικά επανέλθει. Τα γήπεδα είναι κλειστά και τον Μάρτιο. Αν αρχές Μαΐου υπάρξει μια ομαλοποίηση και ανοίξουν τα γήπεδα, για προπόνηση, ίσως προλάβουμε. Αν καθυστερήσει και άλλο νομίζω οτι μετά θα είναι αρκετά δύσκολο και για τους αθλητές να επανέλθουν σε ενα επίπεδο άμεσα αλλά και για τις ομάδες να μπορέσουν να το υποστηρίξουν. Θα δούμε τις εξελίξεις, όλοι περιμένουμε.
Τι κινήσεις πιστεύεις ότι πρέπει να γίνουν ώστε τα πράγματα να επανέλθουν ομαλά, όταν έρθει αυτή η στιγμή;
Στο άμεσο μέλλον για τη διεξαγωγή και συνέχιση αυτού του πρωταθλήματος και για τη συγκεκριμένη χρονική προπονητική αποχή χρειάζονται 20 μέρες μίνι προετοιμασίας οι ομάδες για να πούμε οτι θα γίνουν αγώνες με κάποιο επίπεδο και χωρίς μεγάλες πιθανότητες τραυματισμών των αθλητών. Για τη νέα χρονιά, είτε με ολοκλήρωση του φετινού πρωταθλήματος είτε οχι, νομίζω πως όλοι οι αρμόδιοι φορείς πρέπει να συζητήσουν και να συμφωνήσουν σε μερικά πράγματα που προάγουν το βόλεϊ. Ευτυχώς σε αυτή την κατεύθυνση βρίσκονται τα πράγματα αυτή τη στιγμή και ελπίζω οτι θα συνεχίσουν. Έτσι ίσως έχουμε πιθανότητες να αλλάξουμε και να ανέβουμε επίπεδο. Η ενότητα είναι αυτή που θα μας πάει μπροστά.
Είναι πολλές οι φορές που ο Γιάννης Αχιλλεόπουλος έχει δείξει το κοινωνικό του πρόσωπο. Τι σημαίνει για εσένα η προσφορά στον συνάνθρωπο;
Ο αθλητισμός είναι κομμάτι της κοινωνίας, μας έχει μάθει και μας έχει διδάξει τις αρχές της κοινωνικής προσφοράς και της αλληλεγγύης. Ο αθλητής είναι ο πρεσβευτής τους. Οφείλει να τις υπηρετεί και να τις μεταλαμπαδεύει. Άρα η κοινωνική προσφορά και αλληλεγγύη είναι αλληλένδετα με τον αθλήτη. Ειδικά μάλιστα τώρα, στη σημερινή εποχή των social media και της δημοσιότητας, που ένας αθλητής αποτελεί και πρότυπο για τα μικρά παιδιά και για πολλά απο αυτά να αποτελεί και τον καθρέπτη τους. Είναι ευκαίρια να προάγει αυτά τα ιδανικά και φυσικά οχι μόνο να τα προάγει αλλά και να τα υλοποιεί. Ο εθελοντισμός και η προσφορά στο συνάνθρωπο ειναι πράξεις ανθρωπιάς και καλοσύνης, σε ολοκληρώνουν σαν άνθρωπο.
Η πορεία σου στο χώρο του βόλεϊ μεγάλη, ποιο είναι το πιο δυνατό "μάθημα" που σου έχει δώσει;
Να μην τα παρατάς ποτέ. Να βάζεις στόχους και να συνεργάζεσαι με τους ανθρώπους. Έτσι μπορείς να πετύχεις απίθανα πράγματα. Όλα αυτά σε κάνουν να ονειρεύεσαι.
Ποιες στιγμές της πορείας σου μέχρι τώρα ξεχωρίζεις και ποια είναι τα όνειρα σου για το μέλλον;
Ο αγωνιστικός αθλητισμός έχει πολλές στιγμές χαράς και πολλές περισσότερες στιγμές λύπης. Παρόλα αυτά την αξία της μίας την κάνει η άλλη. Στο τέλος η γεύση που σου μένει ειναι πάντα θετική. Αυτό που θέλω να σημειώσω, ως πιο ξεχωριστό, είτε σε χαρά, είτε σε κακή στιγμή, είναι τα συναισθήματα που μοιράζεσαι με τους γύρω σου, τους συναθλητές σου. Όσο πιο κοντά είσαι με αυτούς, τόσο πιο ανεξίτηλα μένουν στη μνήμη σου. Όνειρο μου είναι να συνεχίσω να αποκτώ και να γνωρίζω ''καλούς'' συμπαίκτες, να είμαι υγιής και να αγωνίζομαι για οσο αυτό που κάνω, το κάνω με κέφι και χαμόγελο.
Ως γυμναστής αλλά και αθλητής ποια είναι η συμβουλή που θα έδινες στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν τόσο με τον αθλητισμό όσο και τον πρωταθλητισμό;
Να το κάνουν!! Να δοκιμάσουν πολλά αθλήματα ώστε να αποκτήσουν πολλές δεξιότητες και συναρμογές που μπορεί να τους προσφέρει το καθένα, αλλά και να δουν ποιο τους ευχαριστεί περισσότερο. Να μείνουν στον αθλητισμό ακόμα και σε συνδυασμό με τα διαβάσματα τους. Θα είναι αυτό που, με το σωστό προγραμματισμό, θα τους αποφορτίζει να συνεχίσουν και πάλι απερίσκεπτοι και συγκεντρωμένοι. Ο αθλητισμός θα τους μάθει αξίες και ιδανικά που υπολείπονται στις μέρες μας, θα χτίσουν χαρακτήρες μέσα απο την αγωνιστικότητα και τη μάχη για τη νίκη που θα χρειαστούν στη ζωή τους. Θα τους διδάξει συμπεριφορές, όπως συνεργασία και ομαδικό πνεύμα. Και το πιο σπουδαίο είναι ότι θα τους δώσει αληθινούς φίλους για μια ζωή. Να μη βιαστούν να θέσουν ως στόχο τον πρωταθλητισμό, να νιώσουν πρώτα τη χαρά του παιχνιδιού και ο πρωταθλητισμός, όταν είναι, θα τους χτυπήσει μια μέρα την πόρτα και θα τους ρωτήσει αν θέλουν να τον κυνηγήσουν... Ο αθλητισμός προσφέρει πνευματική και σωματική υγεία και όλοι πρέπει να το βιώσουν αυτό.
Για ποιους λόγους θα τα παρότρυνες να ασχοληθούν με το βόλεϊ;
Το βόλεϊ είναι κατεξοχήν το πιο ομαδικό άθλημα. Είναι η φύση του αθλήματος που οι κανονισμοί το επιτάσουν να είναι το πιο ομαδικό θέλοντας και μη. Είναι ένα άθλημα αρκετά δύσκολο καθώς είναι η μόνη αθλοπαιδιά που δεν έχει έλεγχο της μπάλας, δηλαδή δεν μπορείς να την πιάσεις ή να τη σταματήσεις (κοντρόλ) εν ώρα δραστηριότητας. Αυτό το κάνει και το πιο δύσκολο αλλά και πιο γοητευτικό. Είναι άθλημα που καλλιεργεί το μυαλό καθώς καλείσαι να πάρεις αποφάσεις εγκεφαλικές και σωματικές σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Είναι απο τα σπορ που γυμνάζει αρμονικά το σώμα. Είναι εντυπωσιακό, με άλματα, επιθέσεις, μπλοκ και χωρίς σωματική επαφή, για αποφυγή δυσάρεστων τραυματισμών. Άρα με το βόλεϊ γίνεσαι έξυπνος, όμορφος και κοινωνικός!! (χα χα χα)
Πως είναι ο Γιάννης Αχιλλεόπουλος εκτός παρκέ;
Αυτό είναι κάτι για το οποίο σίγουρα δε θα μπορούσα να μιλήσω εγώ, αλλά οι άνθρωποι που με γνωρίζουν. Το μόνο σίγουρο είναι οτι ο χαρακτήρας μου παραμένει ίδιος μέσα και έξω απο τα παρκέ.
Ποιες είναι οι σκέψεις σου για το μέλλον, τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο αλλά και μετά το βόλεϊ, όταν αυτό είναι έρθει φυσικά;
Σε αγωνιστικό επίπεδο, σίγουρα θα ήθελα να κατακτήσω έναν τίτλο πρωταθλήματος. Επαγγελματικά έχω διάφορα όνειρα, όπως να ασχοληθώ με το Πανεπιστήμιο πάνω στο γνωστικό μου αντικείμενο (Προπονητική Πετοσφαίρισης). Σε προσωπικό επίπεδο θα ήθελα να κάνω οικογένεια και να γευτώ το συναίσθημα που πηγάζει απο την απόκτηση ενός παιδιού.
Θα ήθελα να κλείσουμε με ένα μήνυμα για προς όλο τον κόσμο για αυτό που περνάει η Ελλάδα αλλά και ο πλανήτης όλος.
Υπομονή, κουράγιο και επιμονή, απέναντι στην απειλή της πανδημίας. Στηρίζουμε το υγειονομικό προσωπικό, ιατρούς και νοσοκόμους, που μάχονται σαν σύγχρονοι ήρωες, για όλους εμάς, παραμένοντας σπίτι και τηρώντας τις οδηγίες των αρμοδίων. Όλοι μαζί, ενωμένοι θα τα καταφέρουμε και είναι βέβαιο πως η κοινωνία μας θα βγει πιο δυνατή.
Ο Γιάννης Αχιλλεόπουλος
Ημερομηνία Γέννησης: 26/6/1989
Τόπος Γέννησης: Πάτρα
Ύψος: 1,84
Θέση: Λίμπερο
Ομάδες: 2000-07 Ακαδημίες ΕΑΠ
2007-08 ΕΑΠ
2008-10 Πανελλήνιος
2010-11 Κόροιβος Αμαλιάδας
2011-12 ΕΑΠ
2012-13 Παναχαϊκή
2013-14 ΑΕΚ
2014-15 Πανερυθραϊκός
2015-16 ΑΕΚ
2017-18 Κύζικος Ν. Περάμου
2017-18 ΑΕΚ
2018-19 Φοίνικας Σύρου
2019-20 Παμβοχαϊκός
Ημερομηνία Γέννησης: 26/6/1989
Τόπος Γέννησης: Πάτρα
Ύψος: 1,84
Θέση: Λίμπερο
Ομάδες: 2000-07 Ακαδημίες ΕΑΠ
2007-08 ΕΑΠ
2008-10 Πανελλήνιος
2010-11 Κόροιβος Αμαλιάδας
2011-12 ΕΑΠ
2012-13 Παναχαϊκή
2013-14 ΑΕΚ
2014-15 Πανερυθραϊκός
2015-16 ΑΕΚ
2017-18 Κύζικος Ν. Περάμου
2017-18 ΑΕΚ
2018-19 Φοίνικας Σύρου
2019-20 Παμβοχαϊκός
* Ευχαριστούμε τον Γιάννη Αχιλλεόπουλο για την παραχώρηση των φωτογραφιών από το προσωπικό του αρχείο.