Σε ηλικία 10 ετών περίπου μπαίνει το χάντμπολ δυναμικά στη ζωή της, ακολουθώντας τα βήματα της μητέρας της που ήταν και εκείνη τερματοφύλακας. Μέχρι τότε πήγαινε απλά στις προπονήσεις της μητέρας της και "κοιμόμουν στα στρώματα δίπλα στο τέρμα της γιατι η προπόνηση ήταν αργά" όπως μας είπε χαρακτηριστικά. Το μικρόβιο δεν ήθελε και πολύ να μπει μέσα της... Αρχικά ήταν οι Κύκλωπες Αλεξανδρούπολης, μετά η Προσοτσάνη Δράμας, όπου πήρε μεταγραφή στα 15 της συμμετέχοντας στα πρωταθλήματα κορασίδων,νεανίδων και γυναικών. Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα νεανίδων του 2013, έπαιξε αντίπαλη με την ομάδα της Νέας Ιωνίας και ήταν εκείνο το παιχνίδι το οποίο της έδωσε τη μεταγραφή στην Αθήνα. Για 7 χρόνια φόρεσε τη φανέλα της Νέας Ιωνίας, κατακτώντας 5 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα, ενώ αναδείχτηκε και 2 φορές MVP του Πρωταθλήματος και 2 Κυπέλλου, όντας μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας του συλλόγου. Το 2020 υπογράφει συμβόλαιο με την EKS Start Elbląg και πλέον θα αγωνίζεται στο Πολωνικό Πρωτάθλημα, κάνοντας το πρώτο βήμα στη διεθνή καριέρα.
Παγκόσμια πρωταθλήτρια, κορυφαία τερματοφύλακας του κόσμου και μέλος της κορυφαίας All Star team του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την εθνική ομάδα beach χάντμπολ, η Μάγδα Κεπεσίδου είναι μόλις 23 χρονών και το μέλλον προμηνύεται ακόμα πιο λαμπρό μπροστά της.
Η διεθνής Εβρίτισσα κίπερ, Μάγδα Κεπεσίδου, μίλησε στο Sportstories.gr και τη Σεβαστή Βρακατσέλη, για τη Νέα Ιωνία, τις σπουδές της, το βήμα στο εξωτερικό, το beach handball, τη σκληρή δουλειά που απαιτείται για την επίτευξη του κάθε στόχου, την οικογένεια της, το όνειρο του το Champions League, αλλά και τα επιτραπέζια με τους φίλους...
Εφτά χρόνια στη Νέα Ιωνία: Ποιες είναι οι στιγμές που κρατάς;
Εφτά χρόνια στην Νέα Ιωνία, ναι. Πάντα τα κύπελλα και τα πρωταθλήματα θα τα θυμάσαι για πάντα, πάντα τους καλούς σου αγώνες θα τους θυμάσαι αλλά τα ταξίδια, οι διανυκτερεύσεις, οι φίλοι που έκανα μέσα από την ομάδα και με ακολουθούν μέχρι και τώρα, οι τσακωμοί με την κυρία Σοφία (και μετα από 5 λεπτά οι αγκαλιες και τα φιλιά), οι συζητήσεις στην γαλαρία του λεωφορείου είναι τα μικρά πράγματα που σου μένουν μαζί με τους τίτλους εννοείται.
Φέτος ήρθε το βήμα στο εξωτερικό. Με ποια κριτήρια έγινε τώρα και πως αποφάσισες να πας στην Πολωνία;
Η Πολωνία έχει ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και πιστεύω αυτό θα με βοηθήσει αρκετά να εξελιχθώ καθώς δυστυχώς το ελληνικό δεν έχει αυτό το προνόμιο. Τελείωσα τις σπουδές μου αυτο το καλοκαίρι και θεώρησα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να κάνω το βήμα στο εξωτερικό.
Ποιες είναι οι πρώτες σου εικόνες-εντυπώσεις από τη νέα σου ομάδα και την Πολωνία;
Τα πράγματα εδώ είναι επαγγελματικά. Προπονητήρια, γήπεδα αγώνα, γυμναστήρια όλα είναι τόσο διαφορετικά και δυστυχώς συγκριτικά με την Ελλάδα τόσο καλύτερα. Οι συμπαίκτριες μου είναι πολύ φιλικές, με βοήθησαν να εγκλιματιστώ γρήγορα και οι πρώτες μου εντυπώσεις είναι αρκετά θετικες.
Η στήριξη της οικογένειας σου πολύ μεγάλη.
Η στήριξη της οικογένειας μου είναι όντως πολύ μεγάλη και νιώθω πάρα πολύ τυχερή γι΄αυτό. Χωρίς τον κόπο, τις θυσίες, τα χιλιόμετρα, την στήριξη, τις επιπλήξεις και τις επιβραβεύσεις της οικογένειας μου όλα αυτά τα χρόνια δε θα είχα καταφέρει ούτε τα μισά. Η οικογένεια μου είναι οι ήρωες μου και το στήριγμα μου. Ήταν εκεί να με σηκώσουν όταν έπεσα και να με συγχαρούν αλλα να με βοηθήσουν να πατάω στο έδαφος μετά από κάθε επιτυχία.
Παράλληλα με τον πρωταθλητισμό και σπουδές. Ξεκίνησες στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο και μετά στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού. Μεγάλη αλλαγή.. πως προέκυψε; Πως συνδυάζεται πρωταθλητισμός και πανεπιστήμιο; Και μάλιστα μια σχολή που δεν είναι εύκολη, όπως πολλοί πιστεύουν.
Από μικρή θυμάμαι και μου το επιβεβαιώνει η μητέρα μου, πως κάθε φορά που γυρνούσα απο το σχολειο της έλεγα "Εγώ θα γίνω σαν το γυμναστή μας. Θα είμαι με τις φόρμες μου και θα διδάσκω ότι έχει να κάνει με αθλητισμό." Ήμουν αρκετά μπερδεμένη όταν βγήκαν οι βαθμοί και δήλωσα την σχολή στο Ο.Π.Α. γιατί όπως καταλαβαίνετε έπεσα στην παγίδα του ελληνικού στερεότυπου ''είναι καλή σχολή, αφού έγραψες καλα, πήγαινε εκεί'', το οποίο είχε ως αποτέλεσμα απλά μία χαμένη χρονιά. Ένα μήνα αφού μπήκα στη σχολή ήξερα οτι τον επόμενο χρόνο θα πάω Τ.Ε.Φ.Α.Α.. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ απαιτητική σχολή, με πολλές ώρες παρουσίας, πολλές εργασίες αλλά ταυτόχρονα πολύ ενδιαφέρουσα και ελκυστική για άτομα σαν εμένα. Ήταν δύσκολο να συνδυάσω χάντμπολ και σχολή, πρέπει να το παραδεχτώ γιατί τα περισσότερα μαθήματα, ειδικά στα πρώτα χρόνια ξεκινούσαν στις 8, τελείωναν στις 2, μετά έπρεπε να γυρίσεις να φας, να πας προπόνηση και να μην αργήσεις να κοιμηθείς γιατι θα ξυπνήσεις στις 6.30 πάλι. Βέβαια δεν το μετάνιωσα στιγμή, και έτσι ούτε άφησα πίσω το χάντμπολ, ούτε τη σχολή.
Με σκληρή δουλειά και υπομονή τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Ποια έχεις εκπληρώσει μέχρι τώρα και ποιο είναι το πιο τρελό χαντμπολικό σου όνειρο;
Έχω μάθει να βάζω μικρούς στόχους και να τους πραγματοποιώ έναν έναν. Για αρχή να παίξω στο υψηλότερο επίπεδο της Ελλάδας, στη συνέχεια να καθιερωθώ και να κερδίζω τίτλους, μετά να πάρω το πτυχίο μου, να ανοίξω τα φτερά μου και να παίξω στο εξωτερικό. Πραγματικά δεν ξέρω τι θα συμβεί στο μέλλον, γιατί ''ποτέ δε ξέρεις'', αλλά ιδανικά θέλω να παίξω σε γεμάτα γήπεδα Ευρώπης στο υψηλότερο πρωτάθλημα, το Champions League.
Παγκόσμια πρωταθλήτρια στο beach handball και μέλος της All Star team; Μίλησε μας για αυτή την επιτυχία.
To beach handball είναι ένα κεφάλαιο στην ζωη μου που το έχω σε ένα ξεχωριστό κουτάκι στην καρδιά μου. Ξεκίνησα να παίζω από το καλοκαίρι του 2011, σε παραλίες στην Αλεξανδρούπολη. Περνώντας τα χρόνια και μαθαίνοντας καλύτερα το άθλημα, άρχισαν να έρχονται επιτυχίες με την εθνική ομάδα. Αφού εξασφαλίσαμε την πρόκριση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2018, ξεκινήσαμε για το Καζάν της Ρωσίας ως ομάδα που για πρώτη φορά στην ιστορία της θα συμμετέχει σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πολλά καλοκαίρια πριν, δεν στερηθήκαμε τις διακοπές μας, δεν κάναμε για ώρες προπόνηση με 30 βαθμούς, δεν ήμασταν στο γυμναστήριο για ώρες ή δεν είχαμε ωράριο ύπνου μέσα στο καλοκαίρι. Όλα θέλουν τις θυσίες τους αλλά όταν οι κόποι σου δικαιώνονται είναι το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο. Ακριβώς έτσι ένιωσα με την πρώτη θέση.
Handball και beach handball; Τι διαφορές και ομοιότητες έχουν; Σε γοητεύει κάποιο περισσότερο;
Δε μπορώ να πω ότι με γοητεύει κάποιο περισσότερο γιατί το καθένα έχει την χάρη και την ιδιαιτερότητα του. Το χαντμπολ είναι πιο δυναμικό, με περισσότερες επαφές και σταματήματα. Το beach handball είναι πιο θεαματικο, με περιστροφές και εναέρια ενώ δεν επιτρέπεται η σωματική επαφή. Σαν λαός με θάλασσα, πιστεύω μας πηγαίνουν πολύ τα παράκτια αθλήματα.
Έχεις πραγματοποιήσει πολλές καθοριστικές εμφανίσεις μέχρι τώρα στην καριέρα σου. Ξεχωρίζεις κάποιες για κάποιο λόγο;
Ξεχωρίζω τον τελικό κυπέλλου στην Κοζάνη το 2018 με την Νέα Ιωνία και τον αγώνα της Εθνικής με την Πορτογαλία το 2018. Νομίζω αυτά τα παιχνίδια θα τα θυμάμαι για πολλά χρόνια.
Ποιο είναι εκείνο το χαρακτηριστικό του χάντμπολ που σε γοητεύει περισσότερο;
Η δυναμική του φύση και το γεγονός ότι πρέπει να χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου για να γίνεις ολοκληρωμένος παίκτης, δεν χρειάζεται μόνο αντοχή, δύναμη ή ταχύτητα. Πρέπει να ληφθεί η καλύτερη δυνατή σωστή απόφαση σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα.
Πέρα από το χάντμπολ τι άλλο υπάρχει στην ζωή της Μάγδας;
Λατρεύω την Αθήνα. Να κάνω βόλτες στο κέντρο, να γνωρίζω καινούρια μαγαζιά, να παίζω με τους φίλους μου επιτραπέζια (τα οποία καταλήγουν σχεδόν πάντα σε τσακωμούς). Γενικά είμαι πολύ εύκολος άνθρωπος. Με καλή παρέα μπορώ να βγάλω και ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην βεράντα ενός σπιτιού με κόκα κόλα. Αρκεί να νιώθω ότι αυτός που έχω απέναντι μου, είτε φίλος, είτε σύντροφος, έχει να μου δώσει κάτι που θα με κάνει καλύτερο άνθρωπο ή να μου μάθει κάτι που δε ξέρω.
Πως σκέφτεσαι τον εαυτό σου στο μέλλον; Με τι θέλεις να ασχοληθείς;
Δεν έχω ιδέα τι μπορει να κάνω στο μέλλον.Το μόνο σίγουρο είναι πως θα έχει να κάνει με αθλητισμό.
Ποια συμβουλή ακολουθείς πιστά όλα αυτά τα χρόνια και ποιος σου την έδωσε;
Η μητέρα μου πάντα μου λέει να είμαι αυθεντική. Να είμαι ο εαυτός μου και να σέβομαι τους πάντες, να μην υποτιμάω αλλά και να μην υπερεκτιμάω κανεναν.
Τι θα ήθελες εσύ να πεις στα νέα κορίτσια που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και ίσως και το χάντμπολ;
Μπορεί να μην είναι ένα άθλημα που φημίζεται για την γυναικεία του φύση αλλά μέσα από αυτό μπορεί κάθε κορίτσι να διασκεδάσει, να ηγηθεί, να νικήσει, να διαμορφώσει χαρακτήρα και να περάσει καλά γιατι αν είναι αρνητικό ότι έχουμε λίγα παιδιά και σωματεία χάντμπολ στην Ελλάδα τότε είναι θετικό γιατί όλο αυτό θυμίζει οικογένεια.
*Ευχαριστούμε τη Μάγδα Κεπεσίδου για τη παραχώρηση των φωτογραφιών από το προσωπικό της αρχείο.