Άρθρο: Σεβαστή Βρακατσέλη.
Τον Γιάννη Παναγιωτόπουλο τον γνώρισα στα πλαίσια των Special Olympics που διοργανώθηκαν το 2011 στη χώρα μας. Ήταν εκεί ως εθελοντής (από το 2010 που έγιναν τα test events) μα και διέδιδε το μήνυμα των αγώνων και μέσα από τις ορειβατικές αποστολές που συμμετείχε (Μαρόκο-Άτλαντας, Λαπωνία, Τανζανία-Κιλιμάντζαρο).
Έχοντας μέσα του από μικρός το πνεύμα της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού συμμετέχει σε πάρα πολλές δράσεις και ομάδες, εντός και εκτός Ελλάδος.
Από το 2011 μέχρι σήμερα έχει ταξιδέψει σε αποστολές σε Αιθιοπία, Γκάνα, Αίγυπτο, Ισραήλ, Νιγηρία, Ουγκάντα (δις), Νεπάλ (δις). Πρόσφατα ταξίδεψε ως εθελοντής στην Ουγκάντα, όπως και το 2016 και το 2015 στη Νιγηρία, στην καρδιά της Αφρικής, για την κατασκευή σχολείων. Και φυσικά «τρέχει» και βοηθάει και εντός Ελλάδος σε πολλές δράσεις (άστεγους, μονογονικές οικογένειες, πρόσφυγες κ.α). «Και εκεί και εδώ, και εδώ και εκεί», όπως λέει χαρακτηριστικά.
«Αυτό συμβαίνει όταν κάνεις κάτι εθελοντικά… μαθαίνεις, εκτιμάς, γνωρίζεις, αισθάνεσαι, ανακαλύπτεις, γεμίζεις, προβληματίζεσαι, αλλάζεις. Προσφέρεις λίγο από τον χρόνο σου και παίρνεις πίσω ένα μάθημα ζωής» συμπληρώνει.
Εμπειρίες πολλές και δυνατές! Μας περιγράφει με συγκίνηση: «Πώς μπορώ να περιγράψω τα κλαμένα μάτια των παππούδων στα ακριτικά νησιά, που πιασμένοι χέρι χέρι μάς ευχαριστούσαν! Τη γιαγιά που χοροπηδούσε και χτυπούσε παλαμάκια σαν παιδί & την κατάκοιτη γιαγιάκα, που όταν μας αντίκρισε είπε, «Ευχαριστώ γιόκα μου για τον χρόνο ζωής που μας δίνετε». Τα παιδιά των Maasai στην Κένυα, που το μόνο που ζητούσαν ήταν να παίξουμε μαζί με τη μπάλα τους (ένα άδειο κουτάκι τσίχλες..η μπάλα), τον μικρό Σύριο, στο Κέντρο Ασυνόδευτων παιδιών στην Αμυγδαλέζα, που μόλις είχε φτάσει από το ναυάγιο στην Γαύδο! Μα και τον μικρό Ronald στην Ουγκάντα που μόλις τον ξαναντίκρυσε, γύρισε ο μικρός και είπε: «Διαβάζω σκληρά για να γίνω γιατρός και να βοηθάω τον κόσμο όπως κάνεις και συ..»!
«Η εποχή της κρίσης μας καλεί όλους να αναθεωρήσουμε και να βάλουμε σε άλλη βάση τις ανάγκες που έχουμε φτιάξει για τη ζωή και να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες και τα όνειρά μας.
Χαμόγελα και αγκαλιές, αυτό είναι που μου δίνει ενέργεια και δύναμη να συνεχίζω, να γεμίζει η αγκαλιά σου όλο ψυχούλες. Ευλογία.. ».
Ακόμα και μέσα από την αγαπημένη του δραστηριότητα, την ορειβασία, προσπαθεί και περνάει το μήνυμα του εθελοντισμού. Στο πλαίσιο της αποστολής τον προηγούμενο χρόνο στο Nepal, όπου πραγματοποιήθηκε ανάβαση στο EVEREST B.C. (στα 5.500m), η Ελληνική Ορειβατική Ομάδα ενίσχυσε ταυτόχρονα οικογένειες που είχαν πληγεί από τον καταστροφικό σεισμό που έπληξε αυτή την πανέμορφη χώρα.
Φέτος μόλις επέστρεψε από την Αφρική άρχισε να ετοιμάζεται για την αποστολή “HIKING for HOPE” που θα συμμετάσχει, μαζί με το φίλο (και συνορειβάτη του στο Everest) Γ.Ράιο (True Adventure) και τον Θαν. Κακαρίκο/ΕΟΣ Τρίπολης το επόμενο διάστημα στο Nepal –Manaslu (Sambo Peak 5000m) με σκοπό να βοηθήσουν και πάλι οικογένειες εκεί μα και να ανεβάσει στα ψηλά τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ, τη GreenPeace, το Καστελόριζο (το ακριτικό νησί που βρέθηκε βοηθώντας το καλοκαίρι) και κυρίως την Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου ακρωτηριασμένων ποδοσφαιριστών.
Η ομάδα σχηματίστηκε το Φεβρουάριο του 2016 και σε αυτήν συμμετέχουν ποδοσφαιριστές είτε με ακρωτηριασμό, είτε με εκ γενετής ανωμαλία στο κάτω άκρο χρησιμοποιώντας πατερίτσες (παίκτες γηπέδου εκτός από τον τερματοφύλακα) ή στο άνω άκρο (τερματοφύλακες). H Ελλάδα γίνεται η 14η χώρα στην Ευρώπη που σχηματίζει ποδοσφαιρική ομάδα απαρτιζόμενη από ακρωτηριασμένους ποδοσφαιριστές. Oι ομάδες παγκοσμίως ξεπερνούν τις 40, ενώ γίνονται προσπάθειες να ενταχθεί στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών του 2020.
Όταν πρωτοκάναμε τη συζήτηση για την υποστήριξή τους, ο Γιάννης έμεινε άφωνος από τη δύναμη της ψυχής τους και την αγάπη τους για τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο,
«Πώς να μείνεις αμέτοχος στη στήριξη αυτής της ομάδας» είπε. «Παίκτες που μετατρέπουν τη δυσκολία σε κίνητρο για δράση. Άνθρωποι, που φορούν επάξια το εθνόσημο μιας χώρας που δεν τα παρατά ποτέ. Είμαστε περήφανοι για σας. Εμείς θα ανέβουμε στα Ιμαλάια βροντοφωνάζοντας για τη δύναμη σας. Είμαστε ΜΑΖΙ σας». 
Προσθέτει.. «Σε λίγο, μία βαλίτσα θα έχει κλείσει και θα ξεκινάμε ακόμη ένα ταξίδι. Κάθε ταξίδι και ένας σκοπός, κάθε σκοπός και ένας στόχος. Τα πάντα θέλουν προσπάθεια, υπομονή, επιμονή, καλές προθέσεις, θετικότητα και πολύ πολύ αγάπη. Η ζωή μας είναι ένα ταξίδι, ένα ταξίδι με πολλές διαδρομές και στάσεις, στην προσπάθεια μας να φτάσει ο κάθε ένας μας στην δικιά του Ιθάκη. Καλό μας ταξίδι.. Πάμε γερά με αγάπη στην καρδιά..».
Τον Γιάννη θα τον βρείτε στο FB (Giannis Panagiotopoulos) και στο e-mail του Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..
